Fietsen in Engeland 2
Het vervolg van onze fietsreis in Engeland begint op woensdag 6 september. We houden een rustdag op de camping en maken kennis met onze buurvrouw. Ze is gek van koeien en woont al een aantal jaren in Engeland in een camper, van oorsprong komt ze uit Nederland. Ze vertelt over haar leven, ze heeft al heel wat van de wereld gezien en vraagt of we wat groenten kunnen gebruiken want ze heeft een moestuin op de koeienboerderij waar ze werkt. We genieten van de heerlijke tomaten, courgette, uien en verse kruiden en maken er een smakelijk maaltje van. Ik kom zachtjesaan weer een beetje bij, we besluiten om de route aan te passen en de dag-afstand zo wat te verlagen. Het moet wel leuk blijven natuurlijk en zeker met deze temperaturen! Zwemmen zit er helaas niet in want volgens de buurvrouw lozen de riolen uit de buurt in de rivier. We gaan het stadje verkennen en doen boodschappen in de plaatselijke ekoshop en bij de supermarkt. Wat brandstof betreft is het nog steeds lastig om iets te vinden waar je goed op kunt koken, we kopen een prachtig paars goedje bij de bouwmarkt tegenover de camping. Het lijkt op spiritus en is niet goedkoop, hopelijk zorgt het voor een goed vuurtje onder de pannen.
Donderdag vervolgen we de tocht en deze keer is de route heel anders! Tot nu toe reden we voornamelijk langs drukkere wegen en door de stad, maar vandaag hebben we de plattelandspaadjes. Veel brandnetels, modderplassen, hoogteverschillen en klimpartijen zorgen voor een leuke afwisseling, maar ook voor een flinke uitdaging. Onderweg regelmatig gestopt om te eten, maar vooral om te drinken want het is nog steeds rond de 30 graden. Na een goede nachtrust op een rustige camping met wederom minimale voorzieningen fietsen we op vrijdag richting Stonehenge bij de plaats Amesbury. Ook iets waarvan iedereen vindt dat je er geweest moet zijn en tenslotte zijn we toch in de buurt. Volgens de universiteit van Sheffield is dit megalitische monument uit de jonge steentijd gebouwd als symbool voor de eenwording van Groot-Brittannië in de prehistorie. Het is gebouwd in ongeveer 2300 voor Christus en uit onderzoek blijkt dat de meeste stenen oorspronkelijk uit een gebergte komen in Wales, op ruim 220 km afstand van Stonehenge. Het is nog niet duidelijk hoe de enorme stenen uiteindelijk in Stonehenge terecht zijn gekomen, daar ben ik trouwens wel heel benieuwd naar! De weg ernaar toe is al een hele belevenis, het asfalt zit vol kuilen en gaten en langs de kant lijkt het wel een hippie camping. Allemaal campers en busjes met langharig tuig die muziek draaien en in de zon zitten. Ze verkopen sieraden en andere spulletjes en het is er een gezellig boel.
Bij de ingang van Stonehenge is het minder gezellig, we mogen er met de fiets niet langs en er wordt ook verwacht dat je entree geld betaalt. Voor 27 pond mag je door het hek en anders mag je langs het hek fietsen. Dat scheelt maar een metertje en is voor niks, dus kiezen we voor die variant. We kunnen nu niet dichtbij de stenen komen, maar aangezien er toch al busladingen toeristen rondom de rotsblokken paraderen vinden we het zo wel prima. Ik denk dat het magische element er wel af is als je in een rij ergens langs geleid wordt, de bussen rijden af en aan en de mobieltjes flitsen ook voortdurend. In ieder geval kan ik het afstrepen van mijn bucketlist en zijn we zelf ook zoals gewoonlijk weer een leuke attractie voor sommige mensen. Een jong stel staat met hun rug naar de stenen en nemen ons van onder tot boven op, de volgende keer vragen wij ook entreegeld!
Het wordt tijd voor een hapje eten en we vinden een bankje in de schaduw. Als we een paar uur later weer stoppen om wat te drinken en een camping te zoeken op google hebben we minder geluk en is er alleen een bankje in de zon voor een (gesloten) café. Het is weer mega heet en de campings zijn hier dun gezaaid, de repen in mijn tasje zijn allemaal gesmolten dus eet ik ze achter elkaar op, voorlopig hebben we toch nog geen plekje om te overnachten en te koken. Een aantal campings zijn vol, want er is een festival in de buurt, een andere neemt geen tenten aan en bij de volgende die we bellen vertelt een snibbige mevrouw dat we voor 6 uur op de camping moeten zijn en geen minuut later want anders komen we er niet meer op. We besluiten om dat maar te gaan proberen ook al is het krap maar voordat we op weg gaan kom ik op het idee om ook een paar adressen van Warmshowers aan te schrijven want die zitten op de route.
We fietsen stevig door vanwege die snibbige mevrouw, maar het zit niet mee, halverwege is er een loopbrug met veel treden waarbij we de fiets naar boven moeten zeulen of een paar kilometer omfietsen. Ik geef de moed bijna op maar besluit om toch even op mijn telefoon te kijken of er al iemand van Warmshowers heeft gereageerd, het is kort dag maar je weet het nooit. En ja hoor, een ouder echtpaar heeft een berichtje gestuurd: ze zijn zelf niet thuis maar we mogen bij hun zoon in de tuin kamperen, is dat een optie? Dolbij sturen we meteen een berichtje terug dat dit zeker een optie is en volgen de aangegeven route, het is een stukje terugfietsen en dan zijn we er al. Op slag ben ik de camping met de ongezellige eigenares vergeten want we worden bij het hek van de tuin al hartelijk welkom geheten door Teilo. Het is de zoon van de mensen van Warmshowers en hij heeft een prachtig huis met een enorme tuin waarin je op het grasveld gemakkelijk een partijtje voetbal kan spelen. We mogen de tent overal neerzetten en kunnen ons opfrissen in de rivier want die hoort ook bij hun privé terrein. Het is ongelofelijk dat we na een zware dag op zo’n prachtige plek terecht gekomen zijn bij zulke lieve mensen. Teilo en zijn vrouw Rachel wonen met hun twee zoons in dit paradijsje dat ze zelf hebben opgeknapt en waarbij ze met zonnepanelen en een moestuin een heel stuk zelfvoorzienend zijn. Het voelt als een warm bad, al is de rivier ijskoud, want we kunnen er bloot in zwemmen er is verder niemand in de buurt. Ik was onze kleren in de rivier en hang ze te drogen aan de tent voordat we mogen aanschuiven voor het avondeten bij deze familie, we eten met z’n allen heerlijke zelfgemaakte pizza’s. We kletsen de hele avond en dit is echt zo’n ontmoeting waarbij ik af en toe even in mijn arm moet knijpen of ik toch echt wel hier met deze mensen nu aan tafel zit na een dagje afzien.
De volgende morgen nemen we hartelijk afscheid en nodigen de familie uit voor een bezoekje aan Stad als ze naar Nederland komen, dat zou gezellig zijn!
Het is inmiddels zaterdag en nog steeds erg warm en benauwd, we fietsen door Bath, een mooie oude stad in het graafschap Somerset. Het is na Londen de drukst bezochte toeristenplaats in Engeland maar in plaats van de toerist uit te hangen fietsen we door en komen we op een bospad dat steil omhoog gaat. Al zwoegend en zwetend duw ik de fiets naar boven want het is alleen lopend te doen. Het is 31 graden in de schaduw en na een poosje krijg ik het zo benauwd dat we moeten stoppen om met een natte lap en veel water een beetje af te koelen. Ik neem een energiereep en we besluiten om de route voor vandaag wat in te korten. Zo belanden we op een goedkope camping die helaas aan de snelweg ligt en met minimale voorzieningen. Maar we kunnen de telefoons opladen, de was doen en we hebben een mooie ruime plek.
Op zondag regent het een beetje en nemen we de tent nat mee, ook de was gaat helaas nat in een tas en een paar dingen onder de snelbinder om onderweg te kunnen drogen. De rest van de dag is het overwegend droog en in ieder geval een stuk minder benauwd dan gisteren. We fietsen richting Oxford en hebben nog geen idee waar we kunnen overnachten. Geen reactie van de mensen die we aangeschreven hebben op de Warmshowers site en weinig campings in de buurt. Uiteindelijk vinden we een camping die aan de andere kant van Oxford ligt en fietsen we door de stad er naar toe. Zo wordt de tocht toch nog aardig lang, weer 93 kilometer en komen we uiteindelijk doodmoe om half zeven aan op deze camping. Van de aardige beheerder mogen we de wasmachine van één van de lodges gebruiken en daar ook de telefoon opladen. Het is hier heerlijk rustig dus we blijven nog een nachtje, dan kunnen we morgen op het gemakje Oxford bekijken. Het vervolg van onze tocht lees je in het volgende blog……..